نقدی بر چالشهای بوجود آمده در روند عملیات حفاری با دستگاه حفار تمام مقطع ( OPEN T. B. M ) در تونل بلند انتقال آب گاوشان

امروزه به کمک تحلیل های فنی و اقتصادی می توان ثابت نمود، از میان انواع روشهای حفاری فضاهای زیرزمینی، روش حفاری تمام مکانیزه در اغلب تونلهای بلند، سبب دستیابی به راندمان های ساخت بالا، کاهش هزین ههای طرح، کاهش نیروی انسانی، ارتقاء کیفیت و ایمنی پروژه، می شود. اینگونه سیستم های پیشرفته به عنوان یک کارخانه بزرگ و متحرک، در زمره سرمایه های ملی محسوب میگردند. لذا شناخت کامل از ماشین حفار جهت سفارش اولیه و انتخاب نوع و توانمندیهای آن بعنوان ابزار اصلی حفاری و تحکیم تونل، در مرحله نخست و در فاز طراحی مطرح می گردد. در فاز اجرایی طرح، مدیریت اجرایی در قالب بکارگیری نیرو های کارآمد و آموزش دیده، همچنین نحوه اعمال مدیریت فنی و اقتصادی در جهت بهبود روند و افزایش راندمان تولید در کنار شناسایی و کنترل پدید ههای پیش بینی نشده( ریسک های طرح) به چالش کشیده م یشود. شناسایی ریسکهای موجود در بکارگیری دستگاه های حفار تمام مقطع، برای تونلهای بلند گام موثری در انجام صحیح فاز طراحی و فاز اجرایی چنین پروژ ههایی محسوب می گردند. لذا نگارندگان این مقاله سعی بر آن دارند تا ضمن ارائه شرحی دقیق از ریسکهای واقعی که در طرح تونل بلند انتقال آب گاوشان، زمانبندی و بودجه طرح را به مخاطره انداخت با بهره گیری از علم مدیریت ریسک، پدید ههای پی شبینی شده و پی شبینی نشده را دست هبندی نمایند تا با بهر هگیری از تجربیات گذشته بتوان طر حهای آتی را با هزینه کمتر، زمان کوتا هتر و کیفیت بالاتر به اتمام رساند.

واژه های کلیدی:

حفاری مکانیزه، OPEN T. B. M ، تونل بلند انتقال آب گاوشان، مدیریت ریسک در فضاهای زیرزمینی

نویسندگان :

سید بشیر مختارپوریانی ، کورش کشوریان

چهارمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (1390)