بررسی تاثیر تثبیت کننده هاي شیمیایی نوین، بر فرسایش داخلی در سدهاي خاکی

خلاصه
فرسایش داخلی دومین عامل اصلی تخریب سدهاي خاکی پس از سرریز شدن آب از تاج سد می باشد. از اینرو مهم است که مقاومت فرسایشی خاك ها با استفاده از تکنیک هاي موثر و با هزینه هاي مناسب، بهبود داده شود. یکی از کارهاي موثر جهت جلوگیري از فرسایش داخلی در سدهاي خاکی، استفاده از تثبیت کننده ها جهت اصلاح پتانسیل فرسایش خاك ها می باشد. در این تحقیق از ماده شیمیایی بر پایه لیگنین، لیگنوسولفونات جهت اصلاح فرسایش پذیري ماسه رس دار کائولینیتی استفاده شده است. بدین منظور ماسه رس دار کائولینیتی بصورت مجزا و سپس اختلاط با درصدهاي مختلف لیگنوسولفونات، مورد آزمایش فرسایش در هد هاي مختلف قرار گرفته است. نتایج نشان می دهدکه، فرسایش پذیري ماسه رس دار کائولینیتی بسیار سریع می باشد که با افزایش لیگنوسولفونات به آن، فرسایشبه طور چشمگیري کاهش می یابد.

کلمات کلیدي:

فرسایش داخلی، سد هاي خاکی، تثبیت کننده ها، لیگنوسولفونات

نویسندگان :

حمید رضا کوه پیما ، سید محمد مهدي زمردیان

دومین کنفرانس ملی سازه - زلزله - ژئوتکنیک (1391)